[zaloguj się]
[pdf]

KOSTUS (3) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak Cn w kost).

Fleksja
sg
N kostus
G kostusa

sg N kostus (2). ◊ G kostusa (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

bot. Saussurea lappa Clarke (Rost); bylina azjatycka z rodziny zlożonych (Compositae) używana w lecznictwie już w starożytności. W średniowieczu pod nazwą Radix Costi sprzedawano także inne rośliny aromatyczne, np. Costus speciosus Smith, Bryonia dioica Jacq. i inne, fałszując w ten sposób właściwy towar; [costus ‒ wonny korzonek z Arabiji, z Indyji i z Syryji Calep; dzięgiel cudzoziemski ‒ costus vulgaris, pseudocostus; kost, korzenie aptekarskie, cudzoziemskie ‒ costus Cn] (3): COſtus ieſt ziele ale ſie w polſzcże nierodzy á ieſt troiakiego rodzaiu/ ieden ieſt ktory roſcie w Arabijey/ ten ieſt biały/ korzennoſć w ſobie maiączi/ á drugi roſcie w Indijey/ ten ieſt czarny y gorzki/ trzeci roſcie w ſirijey á ieſt woniey przykrey/ á ieſth na podobieńſtwo gwozdzikow FalZioł I 35b, I 35b; [Páſternak włoſki/ Dzięgiel Indiyſki Dźięgiel zamorſki/ Costus. Indianiſche geiſztwurtz Coſtenwurtz SienHerb L #].
Wyrażenie: »olejek z kostusa« (1): oleykiem z koſtuſą [lege: kostusa] [koſtowym oleykiem SienHerb 44b] maſz mazać ty żyły ciepło FalZioł I 35b.

Synonim: »polski balsam«.

Cf 1. KOST

AKtt