[zaloguj się]
[pdf]

KOTLARZ (12) sb m

o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N kotlårz kotlårze
G kotlårza
D kotlårzewi
I Kotlårzem kotlårzmi

sg N kotlårz (6). ◊ G kotlårza (1). ◊ D kotlårzewi (1). ◊ I Kotlårzem (1). ◊ pl N kotlårze (2). ◊ I kotlårzmi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Rzemieślnik zajmujący się wyrobem i sprzedażą kotłów i naczyń miedzianych lub mosiężnych; faber ahenarius Murm, Mymer1, Mącz; (faber) aerarius Calep, Cn; aenearius faber BartBydg; excusor, faber aeris Cypri (ductilis a. cupri) Cn (11): Faber ahenarius, eyn keſzler. Kotlyarz. Murm 181; Mymer1 13v; BartBydg 48b; LibMal 1549/149v, 150; Ahenarius faber, Kotlars ten który miedzią robi. Mącz 4c; SienLek 94v; tálery ſie kołáczą/ á rownie iákoby miedzy kotlarzmi ná grockiey vlicy ſtał RejZwierc 16v; BielSpr 2v; Calep 36b; Alexánder mośiężnik [aerarius] (marg) rodgiſſer ábo kotlarz. (‒) wiele mi złego pokazał WujNT 2.Tim 4/14.
2. n-pers (1): woycziech wilyąg kramarzs skracowa, kthorego theſz kothlarzem przeziwaya LibMal 1547/128.

Synonimy: mosiężnik, rotgisarz, rotgisser.

Cf KOCIELNIK

MK