[zaloguj się]
[pdf]

KOTNY (3) ai

o prawdopodobnie jasne (tak w kot itp,; tak też Cn),

Fleksja
sg
mNkotny fNkotnå
Gkotn(e)go G
pl
N subst kotn(e)
G kotnych
A subst kotn(e)

sg m [N kotny.] ◊ G kotn(e)go (1). ◊ [f N kotnå.] ◊ pl N subst kotn(e) (1). ◊ [G kotnych.] ◊ A subst kotn(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.: kotna.

Noszący w sobie płód, brzemienny [wyłącznie o zwierzętach] (3): [kotny/ praegnans, gravidus, faetus, de brutis dicitur. Volck Iiiv.]
Wyrażenia: »kotna owca« = foeta a. fetosa ovis Cn [szyk 1: 1] (2): FalZioł IV 2d; Iáko páſterz ſtado ſwoie páść będzie [...] kotne (też owce (legucżko) poprowádzi [foetas dueet]. BudBib Is 40/11.

[»samica (psa, wielbłąda) kotna«: Sámice ich [psów] przez trzy mieśiące kotne bywáią/ gdy ſię oſzcżeni nie máią być wſzytki chowány Cresc 1571 569 (Linde); oddzielił [...] dáry Ezau brátu ſwoiemu [...] wielbłądow ſámic kotnych [camelos fetas] z zrzebiątki gich trzydzieśći Leop Gen 32/15 (Linde).]

»kotny zając« (1): Doſtáć kotnego záiącá á dźieći s niego wyproć SienLek 105.

MK