[zaloguj się]
[pdf]

2. KROTKO (7) av

Pierwsze o prawdopodobnie pochylone, drugie jasne (tak w 2. krotki oraz w -o).

comp kroc(e)j (3).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Pokornie, łagodnie (7): Iuż thám on okrutny hárcownik twoy/ ktory ſobie buiał á roſkoſzował nád narodem ludzkim/ muſiał krotko gdzieś ſtáć w ciemnym kącie ſwoim RejPos 87; Ale gdzie ſie ſwięthy rozum s cnotą temu ſwowolnemu przyrodzeniu zmocni/ pewnie iuż mu trudno wirzgáć/ á pewnie krotko iuż ledá ná wędzidłku ná powodzie chodzić muśi. RejZwierc 155.

W charakterystycznych połączeniach: krotko chodzić, stać.

Zwrot: »krocej mowić, stawiać słowa« = spokornieć, być grzecznym (2 : 1): Kroczey byſcie mowili byſcie prawdę znali RejJóz H3, E3; RejKup I3.

JB