Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KROTKOWID

Następne hasło: (KROTNIE) »

KROTNĄĆ (2) vb impf

o jasne.

Fleksja

indicativus
inf	krotnąć
praes
	pl
3	krotną

inf krotnąć (1). ◊ praes 3 pl krotną (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady).

Znaczenia

Tracić dzikość, łagodnieć; uspokajać się (2)

Tracić dzikość, łagodnieć; uspokajać się (2): Equi mansuescunt tractatu, Kónie krotną od głaskánia. Mącz 208c; mansuefieri, Krotnąć/ Spokoynieyſzym być. Popuscić dźikośći álbo dźiwnośći precz. Mącz 208c.

Formacje współrdzenne: ukrotnąć; krotnieć, skrotnieć.

Synonimy: ciszeć, pokorzyć się.