[zaloguj się]
[pdf]

KRWISTY (4) ai

Fleksja
sg
mNkrwisty
Gkrwistégo
Dkrwistému

sg m N krwisty (1). ◊ G krwistégo (1). ◊ D krwistému (2); -ému (1), -emu (1) Oczko (1:1).

Sł stp brak, Cn s.v. krew w sobie mający, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „krew”; tu w funkcji rzeczownika na oznaczenie człowieka, w którym wg ówczesnych pojęć krew ma przewagę nad innymi składnikami organicznymi; sanguineus Cn (4): nie żeć by y krwiſtemu Cieplice do vżywánia przyść niemogły/ wſzákóż mniey niż ówym [kolerykowi, flegmatykowi, melankolikowi]: gdyż z ſzczéréy krwie/ á z zbytku té zwiérzchowné rzeczy/ áni trwáłé fluxy ſye niepokázuią/ iedno gorączká á ćiálá nápełnienié/ do czego żyłę otworzywſzy/ á krwie téy vpuśćiwſzy/ ſamo tylko lékárſtwem ieſt. A chceli ſye téż Krwiſty ſkąpáć/ á do ochędoſtwá Cieplic vżyć/ będźie mu wolno Oczko 33v; Do kthórych [kompleksyj]/ czemu Krwiſtégo/ co Sanguineum zowią/ nieprzyłączamy/ łátwia ſpráwá/ iż ten w Cieplicach niéma nic czynić Oczko 33v, [42].

Cf KREWNIK, KREWNY

AK