[zaloguj się]
[pdf]

[KRZEKOTANIE sb n

Pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w krzekotać); a jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N krzekotani(e)
I krzekotani(e)m

sg N krzekotani(e). ◊ I krzekotani(e)m.

Sł stp, Cn brak.

Skrzeczenie:
a. O głosie wydawanym przez żaby: rechotanie: krzekotánie/ coaxatio, de ranis dicitur. Volck Iii3v.
b. O głosie wydawanym przez kruka: krakanie: krucy wzbiwſzy ſię wielkim krzekotániem bili ná okręt/ potym ná obu rogach drągá żagielnego vśiadſzy to wrzeſzcżeli/ to v wierzchu máſztu linę ruſzáli. CiceroKosz e3 (Linde).

Cf KRZEKOTAĆ, KRZEKTANIE, RZEKTANIE]

IM