« Poprzednie hasło: KSIĄŻA | Następne hasło: KSIĄŻCZYNA » |
KSIĄŻĄTKO (3) sb n i m
n (1), m (1), n a. m (1); n : m BielKron (1 : 1).
sg | pl | |
---|---|---|
N | książątko | książątka |
G | książątek | |
A | książątka |
sg N książątko (1). ◊ pl N książątka (1). ◊ G książątek (1). ◊ A [książątka.]
Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy etnicznej (1): vtrapioná byłá ná ten cżás rzecż poſpolita w Niemcech/ przez nádętość á vpor kſiążąthek Niemieckich/ ktorych tám wiele ieſt BielKron 236v; [[król Boleslaw:] chćiałbych [...] Ruſkie kráiny záśię ku temu kroleſtwu przyłącżyć: ſkroćiwſzy te Xiążątká nieſpokoyne Ruſkie/ ktorzy ſłowá áni przyśiąg narn nigdy nie dźierżą. BielKron 1597 79 (Linde)].
Pogard. (1): [mówi Mahomet:] wierzćie mi moi namileyſzy rycerze/ zmieniąć vmyſł śmieſzni walecżnicy [chrześcijańscy] [...] v nich káżdy chce pánem być á ſłucháć żadny/ rzadkieby ſpokoiem było kſiążąthko/ iedno zſobą walcżą wzaiem BielKron 255
MK