[zaloguj się]
[pdf]

KSIENIEC (7) sb m

x- (4), kś- (2), ks- (1).

Pierwsze e pochylone, drugie prawdopodobnie jasne (tak w -ec).

Fleksja
sg
N ksiéniec
G ksiéńca
I ksieńc(e)m
L ksiéńcu

sg N ksiéniec (2). ◊ G ksiéńca (1). ◊ I ksieńc(e)m (1). ◊ L ksiéńcu (3).

Sł stp notuje, Cn: księniec, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Żołądek niektórych ryb lub wieloryba, wnętrzności; eventreum BartBydg; ventriculus quorundam piscium Cn (7): BartBydg 52b; ktorego bydlęćiá [wieprza] flák tylko/ á człowieczy żołądkiem zową: ábowiem rogáthego bydłá y źwierzá wſzelkiego zową flákiem/ á ryby żáś zową kśieńcem: ptáſzy zową pępkiem. SienLek 95v; Rąbiąc go [suma]/ nálezióno w nim w Kśiéńcu trzy Kárpie Strum Q2v; On w Wielorybie Ionaſzá rátował W xieńcu przemárłym cudownie záchował: Wyrwał z wnętrznośći łákomego Smoká/ Swego Proroká. KlonFlis B3v, E4; Niech wpádnie iák do Xieńcá do Ionaſzowego. KlonWor 31.
W przen (1): Brdá ſobą Wiſłę wſpiera ná pułnocy/ Iuż w xieńcu będąc cżuie ſię ná mocy. Dogadza mátká choćia ſtárſza corze/ W byſtrym vporze. KlonFlis G2v

TZ