Słownik polszczyzny XVI wieku - ktożkolwiek bądź

« Poprzednie hasło: KTOŻKOLWIEK

Następne hasło: [KTURY] »

KTOŻKOLWIEK BĄDŹ (3) pron

Drugie o oraz e jasne.

Fleksja

G kogóżkolwiek bądź (2); -óż- (1), -(o)ż- (1). ◊ A kog(o)żkolwiek bądź (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Zaimek „kto” wzmocniony partykułą „-ż(e)” w połączeniu z partykułami uogólniającymi „-kolwiek” i „bądź”. Nieokreślony uogólniający: ktoś, ktokolwiek, obojętne kto; każdy bez wyjątku (3)

Zaimek „kto” wzmocniony partykułą „-ż(e)” w połączeniu z partykułami uogólniającymi „-kolwiek” i „bądź”. Nieokreślony uogólniający: ktoś, ktokolwiek, obojętne kto; każdy bez wyjątku (3): yeſly by ſſya przydalo wthim czaſzye [...] zebych [...] zadzyerzan byl przeſz kogoſz kolwyek bądz zadnego nyewymyenyaycz [!] slyvbuyą thakye pod szwą thczya a wyarą MetrKor 37/2v; pamyathne naſzandzie pocztherzy groſſche polſkye od kogoſz kolwyek bancz, A piſſarzom groſſ LibLeg 6/115v; á ktemu pozwány od kogóżkolwiek bądź do którégóżkolwiek ſądu ábo vrzędu/ winy dwie śćie grzywien przepada. SarnStat 77.