[zaloguj się]
[pdf]

BANK (9) sb m

bånk (4) Mącz (3), WujNT; bank (1) ReszList.

Fleksja
sg pl
N bånk
G bånku
A bånk
L bånku bankach

sg N bånk (1). ◊ G bånku (2). ◊ A bånk (3). ◊ L bånku (2). ◊ pl L bankach (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Instytucja zajmująca się wszelkimi transakcjami pieniężnymi, jak przechowywanie, przekazywanie, wymiana, pożyczanie pieniędzy itp.; argentaria, mensa Cn [banca, bancus Łac śr] (9): Mow ieno czo ſnim ozloczie/ [...] Vyrzys yzecz wnet vſlyſchy/ [...] Albo iż zbanku ſpolnego Zebrania roku lonſkyego. Towarzyſze czo zyſkaly Kylka tyſięczy przyſlaly. RejKup f4, f4v [3 r.]; Mącz 375c; drugi tákże 200. Dukatow włożył w krobkę/ á kártę dał áby mu w báńkách [!] 500. Dukatow dano z tymi wſzyſtkimi iáłmużnámi. ReszList 170.
Zwroty: »dać na bank«: á przeczżeś nie dał śrebrá mego ná bank [ad mensam] á ia wroćiwſzy ſię wźiąłbych ie był z lichwą? WujNT Luc 19/23.

»przez bank odesłać, posłać« (2): Perscribere pecuniam, Przez bank komu pieniądze posłáć/ to yeſt gdy ye włoży w Krákowie, á dádzą mu liſtek od w banku ſiedzących/ tedy mu ye dádzą w Weneciey. Mącz 375c, 375c.

BC