![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KURDZIEJ | Następne hasło: KURECZKA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KURDZIEL (4) sb m a. f
e pochylone.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | kurdziél |
| A | kurdziél |
sg N kurdziél (3). ◊ A kurdziél (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.; poza tym XVIII w.: gurdziel.
Znaczenia
Wrzód na języku u koni (4): Kurdźiél ieſt ięzyczny wrzód koniowi. SienLek 169; od tegoć ſye kurdźiél y inne ſkázy ná ięzyku goią. SienLek 169, 169, Aaaav.
Cf KURDZIEJ
AK