KURZĄCY (1) part praes act
Sł stp s.v. kurzyć (się), Cn, Linde brak.
Sprawiający, by się coś tliło i dawało dym, kadzącyy tu: o dymach ofiarnych: lud ofiárował y kádził (marg) lud ofiáruiący y kurzący. (‒) BudBib 4.Reg 12/3.
Synonim: kadzący.
Cf KURZYĆ
AK