Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KUSZENIE SIĘ

Następne hasło: [KUSZNĄĆ] »

KUSZKA (24) sb f

f (1), m (23), [w funkcji n-pers].

Fleksja

	sg
N	Kuszk
G	Kuszki
D	Kuszce
A	kuszkę
I	Kuszką

sg N Kuszka (13). ◊ G Kuszki (3). ◊ D Kuszce (4). ◊ A kuszkę (2) [w tym: -ą (1)]. ◊ I Kuszką (2).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

1. Pochewka na osełkę (1)
2. n-pers (23)

1. Pochewka na osełkę (1): Kśięże miły/ trzebá też do kopiiéy toku. (‒) Mam ia tám táką właſnie kuſzkę/ co wieſzáią Kośiarze dla oſełki v páſá we żniwá. WyprPl B.

2. n-pers (23): nalaſl Cuſzką ſſamotrzeczego wkarczmie mnymayancz bi kogo dobrego proſchil go o pomocz LibMal 1543/67; pan czelnyk poſnaynſki themu tho Cuſzcze oyſſmdzieſſianth ſlotich yeſt wynyen LibMal 1543/70v; Item cztherzi kola wkonynye lony odarl wthilie kuſzky, Sſtaniſlawem wozniczą kthori theraſz ieſth wkracowye, kthore kowalievi thamze przedal LibMal 1544/77v, 1543/67 [4 r.], 67v, 68 [3 r.], 68v [2 r.], 69 (19).

Zestawienia (4): Postremo per torturas ipſe Albertus Cuzka examinatus die Sabbato LibMal 1543/69v; THenze Wocziech Cuſzka ſtoyancz przed Szandem Iawnye powyedzial LibMal 1543/70v, 1543/67 [2 r.].