« Poprzednie hasło: [KUWIECZKA] | Następne hasło: [KUWIEKAĆ] » |
[KUWIEK sb m
Fleksja
A sg kuwiek.
Sł stp, Cn brak.
Piszczałka do wabienia ptaków, wykonana najczęściej z drewna, kory brzozowej, kości lub tchawic różnych ptaków i nastrojona na głos tego gatunku ptaka, którego ptasznik zamierza łowić: Roſzcżepem albo potrzaſkiem imuią śię máli ptacy gdy kto vmie piſzcżałkę (ábo kuwiek iáko niegdźie zową) ná to przypráwić Cresc 1571 688 (Linde); Naprzod weś lep idź do láſſá [...]: á tám budę lobie vcżyń dobrą gęſtą/ odzywayże ſie w kuwiek tákim głoſem iáko Sowá CygMyśl F2.]
AKtt