« Poprzednie hasło: KWIATECZNY | Następne hasło: KWIATKOWY » |
KWIATEK (404) sb m
-å- (215), -a- (6); -å- : -a- BibRadz (3 : 1), RejPos (33 : 2), SkarŻyw (4 : 1), SzarzRyt (1 : 2). ◊ e jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | kwiåtek | kwiåtki |
G | kwiåtku, kwiåtka | kwiåtków, kwiåtk(o)ch |
D | kwiåtkowi | kwiåtk(o)m |
A | kwiåtek | kwiåtki |
I | kwiåtki(e)m | kwiåtkami, kwiåtki |
L | kwiåtku | kwiåtkach, kwiatk(o)ch |
V | kwiåtku | kwiåtki |
sg N kwiåtek (35). ◊ G kwiåtku (3) FalZioł (2), SkarŻyw, kwiåtka CzechRozm (2). ◊ D kwiåtkowi (4). ◊ A kwiåtek (14). ◊ I kwiåtki(e)m (2). ◊ L kwiåtku (3). ◊ V kwiåtku (6). ◊ pl N kwiåtki (74). ◊ G kwiåtków (129), kwiåtk(o)ch (1); -ów : -och FalZioł (80 : 1 : V 111); ~ -ów (16), -(o)w (113). ◊ D kwiåtk(o)m (5). ◊ A kwiåtki (92). ◊ I kwiåtkami (18), kwiåtki (10); -ami FalZioł (9), Glicząż, LubPs (2), MWilkHist, KochPieś, KlonKr, SapEpit (2); -i RejWiz (3), RejFig, RejZwierz, RejPos (2), RejZwierc, SzarzRyt; -ami : -i Mącz (1 : 1); ~ -ami (9), -(a)mi (9). ◊ L kwiåtkach (3) KrowObr, Mącz, WitosłLut, kwiatk(o)ch (2) FalZioł, RejWiz; ~ -ach (2) Mącz, WitosłLut, -åch (1) KrowObr. ◊ V kwiåtki (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. kwiat, Linde XVI – XVIII w.
- Dem. od „kwiat”; zwykle z neutralizacją funkcji deminutywnej
(404)
- 1. Roślina ozdobna, kwitnąca
(388)
- Przen: Ozdoba; tu iron. (1)
- a. Część rośliny będąca końcowym odcinkiem pędów o gęsto skupionych liściach przeważnie barwnych ‒ organ rozmnażania płciowego rośliny (często w przepisach i receptach jako składmik lekarstwa)
(204)
- Przen
(3)
- a) O Jezusie (2)
- b) metonimicznie: Pyłek kwiatowy (1)
- Przen
(3)
- b. bibl. Symbol nietrwałości i przemijania życia doczesnego (9)
- c. Coll. (2)
- 2. Ozdoba w kształcie kwiatu (3)
- 3. Coś najlepszego, wybór, ozdoba
(13)
- a. Cytat, sentencja (2)
- 1. Roślina ozdobna, kwitnąca
(388)
W porównaniach (19): RejJóz A5v; BielKom C7; y my nędznicy pięknie ſie świećimy/ Iáko kwiatki ná polu gdy ſie vbierzemy. RejWiz 83v, 58v, 83v; RejZwierz 113v; iáko pſzcżołá latáiąc to tám to ſám z rozmáitych kwiatkow miod zbiera/ thák theż y moy Dworzánin od co naylepſzych miſtrzow [...] co naychwálebnieyſze ſztuki/ niechay krádnie. GórnDworz E6v; RejPos 220, 229, 351v; RejZwierc 214, 220, 269; CzechRozm 144v; SkarŻyw 13; Chłop káſzle/ z niego śmierdzi/ dziewki iáko kwiatki/ Zá niepewne bywáią z tákich oycow dziatki. BielSjem 22; PudłFr 41; Iák prędko śćięty kwiatek/ ſwą ozdobę tráći/ Ták rychło kráſę cżłowiek/ gdy ſię z śmierćią bráći. GrabowSet E; SiebRozmyśl E4v.
W charakterystycznych połączeniach: kwiatek kwitnący, nadobny, piękny (najpiękniejszy) (7), pisany, wdzięczny (2), wiosenny (2), wonny (5); kwiatki rozliczne (6), rozmaite (6); kwiatek się rozkwita, zakwita; kwiatkow natrząść; kwiatki miotać (6), oszczypać, urwać (2), zbierać (3); kwiatk(am)i ochędożyć (2), ozdobić, potrząść (2).
»kwiatek rożany« = róża (2): Poććiwy ſláchćić s wſzetecżnemi pány/ Ieſt iáko kwiatek w Pokrzywach Rożány. RejZwierc 220; PudłFr 41.
peryfr. »z rozlicżnych kwiatkow wysysane treści« = miód (1): Tu ſię ſkąpych pſzcżołek roie zwabiły bez wieśći/ Tu znioſły z rozlicżnych kwiatkow wyſyſáne treści. KlonŻal C4v.
W przeciwstawieniu: »kwiatki ... ciernie« (1): pięknego [świata] iákobyś ſię trzymał/ ktory ták ſproſnego obłápiaſz? kwiatki iego iákobyś zbierał/ ktory y od ćierniá ręki wſtrzymáć nie możeſz? WysKaz 11.
kwiatek czyj [w tym: ai poss (89), G sb i pron (31)] (120): kthorego ziela [ptasze gniazdo] kwiatki więcey ſą godne ku lekarſtwu niżli korzenie y liſcie iego FalZioł I 40c, I 16c, 33d, 59b [2 r.], c, 61a (14). Cf W połączeniu z nazwą rośliny.
W połączeniu z nazwą rośliny lub przymiotnikiem od takiej nazwy [w tym: ai poss (89), G sb (17), N sb (1); kwiatek + określenie (101), określenie + kwiatek (5)] (107): Wezmi ſoku opichowego [...] ielenich ięzikow, boragowych kwiatkow/ każdego połgarſczi/ korzenia miecżykowego FalZioł I 8b; wino w kthorym wrzało Ptaſze gniazdo kwiathki s hanyżem dane ku piciu/ wiatri grube y oſtre trawi w żywocie FalZioł I 40d; Wezmi kwiatkow grzybienia białego kwiathkow fijołkowych/ po dwu garſci/ naſienia mlecżowego FalZioł I 92a; Też woda w ktoreyby były vwarzony kwiatki grzybieniowe [grzybieniowe kwiecie SienHerb 113a] á pita/ bolenie miechierza oddala. FalZioł I 92b; Potym wezmi kwiatkow rumnowych kwiatkow noſtrzegowych/ kwiatkoch ſwoyſkiego kopru/ tych trzech rowno po garzſci FalZioł V 111, I lb [2 r.], 3b, d, 6c, 9a (104); SienLek 160v; BiałKaz B4v; KochSob 68.
W porównaniach (3): wiárá ieſt iáko ſzcżep pięknie vſzcżepion. Łáſká ieſt iáko kwiatki ná onym nadobnym ſzcżepie roſkwitnęłe RejZwierc 129; BiałKaz B4v; Twarz iáko kwiatki miéſzáné/ Leliowé/ y różáné. KochSob 68.
W porównaniach (8): [człowiek] podobien ieſt ku kwiatkowi ktory ſporánku ſie roſkwitnie/ á kwieczoru wziemię będźie potłocżon RejPs 134v, 54v, 150v; CZłowiek národzony z niewiáſty [...] Wyraſta iáko kwiatek/ y bywa podćięt/ przemiia iáko ćień BibRadz Iob 14/2; RejZwierc 219; BiałKaz B4; LatHar 563; Pánienki/ Młodźieniaſzki/ także dźiatki máłe/ Iáko młodźiucżkie kwiatki/ trawki niedoſtałe. Zárowno koſą gárnie śmierć nieuchroniona KołakCath B4v.
»kwiatek niebieski« (2): POzdrawiam ćię święty Anyele Boży/ kwitnący kwiåtku niebieſki/ kśiążę śláchetne/ ktoremu ieſtem od Páná Bogá porucżony LatHar 47, 48.
»kwiatek niewinności« (1): áby s ſiebie wdzyęcżne owoce cnothliwych ſpraw záwżdy ku ćći á ku chwale Páńſkiey okázowáli/ kłádąc kwiatki nyewinnośći ſwey przed oblicżym yego. LubPs aa4 marg.
»kwiatek panieński, panieństwa« [szyk 1 : 1] (1 : 1): Witay Pánie IEzu Chryſte/ weſele Anyelſkie [...] práwy człowiecze/ kwiatku y owocu pánieńſki. LatHar 221; PAnieńſtwá kwiátek tu leży ſchowány/ Twą ſkwápna śmierci ręką rozerwány SzarzRyt Dv.
Iron. (1): A iż mię y to od opiſánia ná nie powśćiągnęło/ iż on ty ſwoie kwiatki názwał śniadániem: obiecuiąc mi po nim iákiś gnaćiſty obiad. CzechEp *2v.
Cf [KWIATUSZEK], KWIECIEC
AK