[zaloguj się]
[pdf]

1. RACKI (8) ai

-a- (4), -å- (4); -å- GórnDworz; -a-: -å- BielKron (4:2).

Fleksja
sg
mNracki fN nNracki(e)
Gracki(e)go G G
A Aracką A
Irackim I I
L Lracki(e)j L

sg m N racki (2). ◊ G racki(e)go (2). ◊ I rackim (1). ◊ f A racką (1). ◊ L racki(e)j (1). ◊ n N racki(e) (1).

Sł stp: po racku, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Przymiotnik od „Rascja” (Raszka, kraina w Serbii) (7): Turek Soliman [...] zebrał woyſko przyćiągnął do Biłáhrodu Ráckiego/ pocżął go mocnie á prętko dobywáć. BielKron 328, 275.

W połączeniach szeregowych (2): Cżeſki ięzyk ieſth piękny/ ále iákoby troſzkę pieſzcżący [...] Ruſki záſię ſurowy: Racki/ Serbſki/ Chárwácki/ Bulgárſki/ iuż máią coś pogáńſkiego GórnDworz F6v, F4v.

Wyrażenia: »despot racki« (1): Włádziſław iáko pan nieſkwápliwy/ poſłał do Deſpotá Ráckiego powiádáiąc mu áby ſie ſnim gotował przećiw Turkom. BielKron 304.

»ziemia racka« (1): Krol Włádziſław pozáſtáwiawſzy w Polſzcze zamki y cłá gránicżne ná potrzebę Węgierſką/ wypráwił ſie przećiw Turkom látá 1443. y s Kárdynałem zdobywał záſię zamkow od nieprzyiaćioł w źiemi Rackiey. BielKron 389.

Szereg: »racki albo serbski« (1): Georgius Deſpot Ráckie álbo Serbſkie Kſiążę chcąc od niego [Amurata] pokoy mieć/ wſzedł ſnim w krewność/ dał mu dziewkę ſwoię zá żonę BielKron 241.
2. Przymiotnik od „rac” ‘żołnierz lekkozbrojnej jazdy złożonej z Raców’ (1):
Szereg: »husarski albo racki«: (1): Vrádzili w then cżás ſłużebne przyiąć/ y przyięli obycżáiem Huſarſkim albo Rackim z drzewcy á s tarcżámi BielKron 401v.
a. [Używany przez raców, służący racom: Item calcaria nigra Raczkie unum pare 3 gr. CenRzemKsiąża 355.]

JR, KW