[zaloguj się]

LATOWAĆ (3) vb impf

Oba a oraz o jasne (w tym w drugim a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf latować
indicativus
praes
sg
1 latuję
praet
sg
3 m latow(a)ł
fut
pl
3 m an latować będą

inf latować (1).praes 1 sg latuję (1).[praet 3 sg m latow(a)ł.]fut 3 pl m an latować będą (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Przebywać, mieszkać gdzieś w okresie lata; aestivare Mącz, PolAnt, Cn (3): Aestivare. Látowáć/ przes láto mieſzkać. Mącz 5a; Calep 37a.

[latować co: owce tam tylko jeden ma i to ich tego roku nie latował doma. LustrKrak I 245.]

W przeciwstawieniu: »latować ... zimować« (1): Wſzytko ná gorách pthakom będźie zoſtáwiono/ y zwierzętom źiemſkim/ ták iż tám nád nimi ptacy látowáć/ á wſzytki ziemſkie zwierzętá źimowáć będą. BibRadz Is 18/6.

Formacja współrdzenna: letnieć.

Cf LATOWANIE

KN