Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: LAWENDOWY

Następne hasło: LAWENDULOWY »

LAWENDULA (4) sb f

Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja

	sg
N	lawendula
D	lawenduli
I	lawendulą

sg N lawendula (2). ◊ D lawenduli (1). ◊ I lawendulą (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

bot. Lavandula vera D.C. (Rost); Lavandula angustifolia Mill.; półkrzew do 60 cm wysokości, aromatyczna roślina ozdobna i lecznicza z rodziny wargowych (Labiatae) (4)

bot. Lavandula vera D.C. (Rost); Lavandula angustifolia Mill.; półkrzew do 60 cm wysokości, aromatyczna roślina ozdobna i lecznicza z rodziny wargowych (Labiatae); nardus Celtica Mącz [lavendula ‒ lawenda Murm 114; ‒ Mymer¹ 18] (4): Theż wino w ktorym by była warzona lawendula [láwándá SienHerb 162a] z bzem/ [...] rymę trawi FalZioł I 133d, I 128a; Nardus, Ziele láwenduli podobne/ Spicá nárdi. Mącz 241a, 241a.

Cf [LAWANDER], LAWENDA