[zaloguj się]

LE (3) cn i pt

cn (2), pt (1).

e jasne.

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. lecz.

I. Spójnik (2):
1. [W funkcji przeciwstawnej wprowadza nowy element, rozwijający omówienie podobnej sytuacji (informację o innym podmiocié), różniący się od poprzedniego: zaś, natomiast; autem PolAnt: Gdy by tedy iałmużnę dáwáł/ nietrąb przed ſobą/ iáko ludźie obłudni czynią w Bóżnicách i po vlicách aby byli od ludźi chfálęni. [...] Le gdy ty iáłmużnę dáwáſz/ niechái niewié lewica twoia co prawica twoiá czyni MurzNT Matth 6/3, Matth 6/17.]
2. W funkcji nawiązującej, przyłączając nowe zdanie celem rozwinięcia albo uzupełnienia treści, wprowadza nowy fragment tekstu, luźno związany z poprzednim; a, i; autem PolAnt (2): Le gdy Heród vmarł/ oto Angiół pańſki vkázáł śię we ſnie Ioſephowi w Aegyptie MurzNT Matth 2/19, Matth 2/22; [Le gdy virzáł wiele phariſeiiſzow j Saddukęuſzów [!] aoni idą do chrzſtu iego/ rzekł iem MurzNT Matth 3/7 (Linde); Le gdy on wſtąpył włódź [Et ascendente eo in naviculam] weſzli z a nięm vczniowie iego. MurzNT Matth 8/23, Matth 8/16].
II. Partykuła podkreślająca podobieństwo sytuacji: też, także, również (1): Namyloſtivyeyſchy krolyw Krol iego myloſcz polſky pan moy myloſczywy ieſt mnye kv vaſchey k. m. poſlaczy raczil oznamvgiancz v.k. mŷti. Ze krolyewa iey myloſcz malzonka iego K. M. wielky piathek o czternaſtey godzynye/ czerą na wſchitkich czlonczech zdrowa porodzicz ieſt raczila. Aze [lege: a że] y ſzama iey myloſcz lye wthym ſpoſſobye ieſt dziakvgiacz panv bogv przy dobrym zdrowyw LibLeg 4/26.

Cf COLE, KTOLE, KTORYLE, LEBY, LEPAK

KN, ZZa