[zaloguj się]
[pdf]

LEGATA (2) sb pl t

Fleksja
pl
G legata
A legata

G legata (2). ◊ A legata (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: legat.

Zapis w testamencie uczyniony na czyjąś korzyść [legatum – odkazanie testamentne Mącz 186d; – donum quod in testamento testator ab haerede alicui dat – w testamencie odkazanie Calep; odkazanego co – legatum Cn] (2): Odſtąp ſwoiey klauſuly: Ia ſwoich legátá Odſtępuię ná wieki/ bo mi ſunt ingrata. KlonWor 71.

W połączeniu szeregowym (1): Przeymuią ich dochody/ iáłmużny/ y cżyńſze/ Portie/ y legátá/ y pożytki inſze. KlonWor 50.

KN