![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [LEKCZEĆ] | Następne hasło: LEKI » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[LEKCZYĆ vb impf
Teksty nie oznaczają é; e prawdopodobnie jasne (tak w lekki).
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | lekczę | |
| 3 | lekczy | |
| fut | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | n | będzie lekczyć |
praes 1 sg lekczę. ◊ 3 sg lekczy. ◊ fut 3 sg n będzie lekczyć.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.
Znaczenia
Czynić łatwiejszym do zniesienia, łagodzić: Lekczę/ et lekkuię/ Lenio, mitigo. Volck Kkk2.
lekczyć co: Lekárſtwo známienite ktore pośpieſza y lekcży rodzenie: Weźmi Miery/ Bobrowych ſtroiow [...] mieluchno to vwierć SienHerb 551b.
lekczyć czym co komu: Nie będźieć ono chutliwe nieprzyiaćielá náſzego miłoſierdźie/ roſkoſznemi potráwámi y rozmáitemi połmiſkámi/ ſproſnego niewolſtwá nam lekcżyć. BarlBaz 361 (Linde).
Formacje współrdzenne: lekkować, polekczać, zlekcić, zlekczeć, zlekczyć.]
BZ