[zaloguj się]
[pdf]

LEKKOWAŻNIE (3) av

Pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w lekko); a pochylone; końcowe e jasne (tak w -e; tak też Cn).

comp lekkoważni(e)j (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

1. Lekkomyślnie, bez ważnego powodu (2): Pruſkiego s Pomorſkimi Kſiążęty/ nie wiem ieſlibyſmy ich też nie odpłoſzyli od ſiebie/ z wźięćia Páná s poyśrzodká ſiebie/ [...] y tákby temu zábiegáć/ żebyſmy ich lekkoważnie nie vtráćili/ á oni łácno by nas odſtąpili/ gdyby Páná niemożnego widźieli MycPrz II Cv, II C4v.
2. Bez szacunku, z pogardą (1):
Zwrot: »lekkoważnie [kogo] pokładać« (1): Lekkoważnie w tym ſobie innych pokładáli/ Byſtrze á popędliwie ná bráćią fukáli. MycPrz I B2v.

BZ