[zaloguj się]

RADOŚNIK (2) sb m

Fleksja

N sg radośnik (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto okazuje radość, cieszy się, weseli się (2): Applausor – Radoſznik ktori z weſſelim rękami klaską. Calep 84a, 813a.

JR