[zaloguj się]
[pdf]

LEPIARZ (1) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w lepić); a pochylone.

Fleksja
sg pl
D lepiårzowi lepiårz(o)m
A lepiårz
I lepiårz(e)m

sg [A lepiårz.] ◊ D lepiårzowi. ◊ [I lepiårz(e)m. ◊ pl D lepiårz(o)m.]

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Rzemieślnik wyrabiający przedmioty z gliny; garncarz; parietarius Cn: Zali lepionka rzecze lepiarzowi [qui se finxit]: Przecześ mię ták vczynił? Zali gárncarz gliny w mocy nie ma WujNT Rom 9/20; [Glebo lepiarz Cervus F31 54; Biádá temu ktory ſię ſpiera z ſtworzyćielem ſwoim iákoby naczynie gliniáne z lepiarzem [plasmatore]/ Izali gliná rzecże zdunowi ſwemu/ Coż cżyniſz? robotá twa nicżemna ieſt. BibRadz Is 45/9; a na strawę [mógł wydać] tym cieślom i inszem rzemieślnikom, lepiarzom, zdunom, drugą 200 grz. LustrWpol I 22].

Synonimy: garncarz, zdun.

KN