[zaloguj się]

LICENCYJAT (2) sb m

Fleksja

N pl licencyjåci (2).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Osoba posiadająca stopień naukowy zwany licencjatem (pośredni między bakalaureatem a doktoratem); legendi licentia donandus, licentiae gradu insignis, licentiatus, lyta Cn [licentiatus Łac śr] (2): [przy czym byli] Páweł z Pánczkowice/ Ian Hoffeman/ y Máćiéy Licenciaći SarnStat 1107.

W połączeniu szeregowym (1): A Zeby Doktorowie/ Miſtrzowie/ Licencyaći [Licenciati JanStat 221]/ Bákáłarze/ y Studenći Vniuerſitatis Krákowſkiéy przerzeczonéy/ ſwé Lektury/ Exercycia/ Akty tym wolniey y beſpieczniéy mogli ſpráwowáć SarnStat 205.

KN