![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [LICHWIARKA] | Następne hasło: LICHWIARSTWO » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
LICHWIARSKI (3) ai
a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | lichwiarski |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | lichwiarski(e) |
sg m N lichwiarski (2). ◊ pl A subst lichwiarski(e) (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.
Przymiotnik od „lichwiarz”; lichwiarzowi właściwy, do lichwiarza należący; f(o)enebris Mącz, Cn; f(o)eneratitius Calep; circumforaneus, feneratorius, usurarius Cn (3): Foenebris et hoc foenebre, Lichwiárski Záſtáwny hándel. Mącz 133b; Foeneratitius, Quod datum est foenori, vel quod ad foenus pertinet ‒ Lichwiarsky nalichwe dany. Calep 427b.
W połączeniu szeregowym (1): Przenieśli ſie [...] z vcżćiwego z przodkow ſwych opátrzenia/ ná proſte tokárſkie/ ſzynkárſkie/ lichwiárſkie (drugich nie wſpominam) zarobki. PowodPr 36.
Cf LICHWIARZNY
KN