[zaloguj się]
[pdf]

LICOWAĆ (4) vb impf

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf licować
praet
sg pl
3 m licowåł m pers licowali
con praet
sg
1 m bym był licowåł

inf licować (1). ◊ praet 3 sg m licowåł (1). ◊ 3 pl m pers licowali (1). ◊ con praet 1 sg m bym był licowåł (1).

Sł stp, Cn notujey Linde XVI i XVIII w.

praw. Wszczynać postępowanie sądowe przeciw sprawcy złapanemu na gorącym uczynku, np. zajmować rzecz skradzioną celem przedłożenia sądowi w charakterze dowodu, zatrzymywać kogoś na gorącym uczynku; inicere manum in rem aliquam; uocare aliquem in ius ob furtum Cn (4): estne necessitas faciliare alias liczowacz ZapMaz II Ł 7/44v.

licować co (2): Więc kłamliwi ſzálbierze od łgárſtwá ſwe dzieło Zácżynáią, żeby ſię pod tą mgłą zákryło. W tym dymie niegdy Cacus cudze bydło chował, Gdy Hercules v niego woły ſwe licował. KlonWor **v; Rzekł tám drugi nieborak idąc zá ſwym ſtádem/ Sćigáiąc prętko świeżym ſwych ćiołakow śládem/ Radbym był vrzędnie ſwoy dobytek licował/ Lecż mi ſzátan podobno drogę wynicował. KlonWor 22.

licować czym (1): Iſch skorą wolowa na Rynku [...] vkradl, kthora go myeiſczi ſluzebnyczi lyczowali LibMal 1545/106v.

Cf LICOWANIE, LICOWANY

KN