« Poprzednie hasło: LINĄĆ SIĘ | Następne hasło: [LINBINA] » |
[LINBA sb f
Fleksja
N sg linba.
Sł stp brak, Cn: liuba, Linde także XVII w.; poza tym XVIII w.: limba.
bot. Pinus cembra L.; drzewo iglaste z rodziny sosnowatych (Pinaceae), rosnące w Polsce w wysokich partiach gór; pinea, pinus, pinus sativa Cn: Linbá drzewo wielkie/ Sośnie nieco podobne/ Pinea. Zirbelbaum. SienHerb K2#v, K3#a (Linde); Pinus, Libna [!]/ to ieſt Soſná/ iądrá w ſzyſzkách rodząca UrsinGramm 191.
Wyrażenie:»linba ogrodna« [szyk zmienny]: gdyż tu o iednym tylko rodzáiu [pinea] w Lekárſtwách zmienká ieſt/ ktorego figurá v Máttiolá. 96. á to ieſt ogrodna Linbá. SienHerb K3#, D#v.
Synonim: sosna.
Cf [LINBINA]]
KN