[zaloguj się]
[pdf]

LIPA (19) sb f

Fleksja
sg
N lipa
G Lipy
D lipie
A lipę
L lipie

sg N lipa (9). ◊ G Lipy (2). ◊ D lipie (1). ◊ A lipę (3). ◊ L lipie (4).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. bot. Tilia europaea L. (Rost); drzewo z rodziny lipowatych (Tiliaceae), miododajne, kwiat ma zastosowanie w lecznictwie; tilia Murm, Mymer1, Mącz, Calep, Cn; philyra Mącz, Calep, Cn (14): Murm 108; Mymer1 21; RejZwierz 130v; Philyra, vel philura, latine tilia, Lipa. [!] Mącz 298a, 298a, 455d; (nagł) Ná lipę. (–) GOśćiu/ ſiądź pod mym liſćiem/ á odpoczni ſobie KochFr 43; á nie móẃ/ co lipie Do wirſzów? ſkaczą láſy/ gdy Orphaeus ſkrzypie. KochFr 93, 93 [2 r.]; KochPieś 34; Calep 801a, 1068b.

W połączeniu szeregowym (1): Buk/ ſoſná/ lipá drugié ná ſobie nośiłá/ Chćiał káżdy człek tę ſrogość widźieć/ choć nie miłá. GórnTroas 70.

2. bot. Zestawienie: »biała lipa« = prawdopodobnie Populus alba L.; białodrzew, drzewo z rodziny wierzbowatych (Salicaceae) (1): Farfugium. Arbor quae et Chameleuce dicitur, quidam putant eam esse quae Populus alba vulgo dicitur, Wirzbá álbo biała lipá. Nonnulli vero eam esse herbam putant quae Bechion et Tussilago appellatur, habet enim folia subtus alba, et circa fluvios nascitur. Mącz 118c.
3. n-loc (4): LibLeg 10/114v, 11/13v; the [listy] dal ſchowacz Iurdze Rothemberkowy zyemyaninowy myeſkayączemu wlipye wſzy LibMal 1553/177v; BielKron 313v.

Cf LIPINA, [LIPORZESZKI]

KN, ZZa