« Poprzednie hasło: LITARIRYJUM | Następne hasło: 2. LITERA » |
1. LITERA (352) sb f
-t- (343), -tt- (9).
e oraz a jasne (w tym w a 3 r. błędne znakowanie).
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | litera | litery | literze |
G | litery | liter | |
D | literze | liter(o)m | |
A | literę | litery | literze |
I | literą | literami, litery | |
L | literze | literach |
sg N litera (51). ◊ G litery (78). ◊ D literze (2). ◊ A literę (32). ◊ I literą (23). ◊ L literze (14). ◊ pl N litery (31). ◊ G liter (45). ◊ D liter(o)m (1). ◊ A litery (28). ◊ I literami (30), litery (1); -ami : -y HistAl (3:1); ~ -ami (27), -åmi (1) KrowObr, -(a)mi (2). ◊ L literach (9); -ach (5) SienLek, JanNKar (3), JanNKarKoch, -åch StryjKron (3), -(a)ch (1). ◊ du N (cum nm) literze (6) JanNKar E2, E3, Fv, F2v, JanNKarKoch F2v, Gv. ◊ A (cum nm) literze (1) JanNKar Fv.
Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- 1. Znak graficzny głoski, zwykle utożsamiany z jej wartością fonetycmą, tj. samą głoską (306)
- 2. Dosłowny, zewnętrzny sens, formalna interpretacja (46)
litera czego [= w jakim tekście] (1): że woleli niektore omyłki ábo rożne czytánia w świętych kśięgách ćierpieć/ á niżli [...] namnieyſzą literę piſmá S. odmieniáć. WujNT przedm 5.
W połączeniu z nazwą litery [litera + nazwa (32), nazwa + litera (3)] (35): MurzOrt B, B2v; iż [łacinnicy] W litery niemáią/ przeto miáſto niey V piſzą BudBib cv; Romiith Zydowſkie nie może ſię kończyć w literę Thau WujNT 870, przedm 19; O téy literze /o/ mówiąc zemną pan Kochánowſki chciał áby ná żadnym /o/ po którymby ſzłá litérá m/ álbo n. kréſká żadna kłádźiona nie byłá JanNKar F2, Ev [2 r.], E2 [2 r.], E2v [2 r.], E3, E4 [2 r.] (18); Tá literá /y/ záwdy vocalis ieſt JanNKarGórn G3v, H2; JanNKarKoch Ev, Gv, G2 [3 r.], G2v; w naſchym piſmie podle c. poſpoliczie kladą z. literę literze c. przecywną JanNKarOrz F3v, F3v [2 r.].
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy etnicznej określającej alfabet lub krój litery [litera + przymiotnik (14), przymiotnik + litera (10)] (24): HistAl M8; wynálázłá im piſmo náſze Láćińſkie [...] według Greckich liter BielKron 51v, 48v [2 r.], 264v, 335v, Llll, Mmmm2; GórnDworz F5; BielSpr 49; JanNKar B3, B4, C2v, C3v, E3, Gv; JanNKarGórn Gv. Cf »[jakimi] literami pisać«.
W charakterystycznych połączeniach: literę (litery) malować, odjąć, odmieniać (4), wymawiać; liter(y) formowanie, malowanie, odmienianie (2), przydanie (2), wymawianie; dźwięk liter(y), kształt, rozmaitość, rozność, ton, znak; litery(-a) greckie (11), indyjskie (2), kaldejskie, łacińskie (10), niemieckie(-a) (2), rzymskie, słowańskie, staroświeckie, więtsze, złote (2), żydowskie(-a) (5).
»litery składać« = sylabizować [tu zmiana przypadka pod wpływem czasownika „uczyć”] (1): nye wſſytkyego rázem potrzebá dzyecyęcyá vcżyć/ pirwey obyecádłá [...] potem ſylábizowáć albo liter ſkłádáć GliczKsiąż I8.
»głośna litera« = samogłoska; vocalis Mącz (2): Mutae literae, Littery nieme/ Niemáyące ſámy z ſiebie żadnego dźwięku yeſli k niem vocałes á głośne littery nie będą prziłożone. Mącz 239d, 504c.
»litera hruba« = prawdopodobnie spółgłoska dźwięczna (tu o „ch” mylnie identyfikowanym z ruskirn „h” dźwięcznym) (1): KochCz Bv cf »litera cienka«.
»mała litera« [o kursywie; zawsze sg w funkcji pl] (3): Słowá máłą literą w texćie wyćiśnione/ ſą przydáne dla lepſzego wyrozumienia WujNT przedm 29, przedm 29 marg, Dddddd2.
»niema litera« = spółgłoska; muta litera Mącz (1): Mącz 239d cf »głośna litera«.
»pierwsza litera« [w tym: czego (3), w czym (1)] (6): gdyć ſye przyda/ [...] iż naydźieſz imię źiołowi ktorégo nieznaſz/ miey ná bácznośći pierwſzą literę onego imienia/ bierz ſye z nim/ do vkázáczá/ ktorégo porządek ieſt podług obiécádlá SienLek 196, S[ss]; iż pierwſza literá w tym imieniu Bożym/ to ieſt Iod: znácży Oycá CzechRozm 16v; GostGosp 118; KochCz B2; SarnStat 1286.
»trzy litery« = być może błędne tłumaczenie gr. τετραγράμματον ‘[słowo] czteroliterowe’, zastępującego imię „Jahwe” (1): A ták niech mówi ten/ który Zydowi przyśięgę przepowiádáć będźie. Heliaſzu Zydźie/ ia ćiebie nápominam przez te trzy litery [tres literas JanStat 1129]/ y przez ten zakon/ ktory dał pan Bog Moyzeſzowi SarnStat 264.
»litera, (albo, i) słow(k)o« = litera aut (vel) dictio JanStat [szyk 5:2] (7): RejKupSekl ee8; StryjKron 792; WSzyſtkié inné winy przypadáiącé dla niedoſtátku iednéy litery/ álbo cáłégo ſłowá/ álbo którégokolwiek niedoſtátku w Pozwie [...] pſuiemy SarnStat 752 [idem 824] 58, 752, 824 [2 r.].
»litera a(l)bo syl(l)aba« (6): Mącz 12b, 99c; GórnDworz Q2; tedy y tu w drukowániu tey Kroniki moiey tráfiło ſie kilko omyłkow w literach y w ſyllábach niktorych StryjKron 792, 792; SarnStat 58.
»litera albo znak« (1): ták téż [języki] zatym máią pewné litery ſwoie, álbo znáki. którémi wyrażáią onę właſność przyrodzoną ięzyká ſwoiégo. JanNKar C3.
litera czego (1): Nie to tedy właſnie Báłwanem ieſt/ co Bogá prawdźiwego [...] wyraża: (boby tym ſpoſobem litery piſmá ś. były Báłwanem) PowodPr 28.
»litera pisana« (1): cokolwiek Moyżeſz piſał wkſięgách ſwych co ſie tknie ſámey litery piſáney/ [...] to zowę zakonem Moyżeſzowym docżeśnym. CzechRozm 88.
litera czego (1): ále iż ſą káznodzyeymi Ewányeliey ſwiętey/ [...] á nie przepowiádácże litery zakonu/ kthory nie przynośi łáſki y grzechom odpuſzcżenia RejPosRozpr c.
W przeciwstawieniu: »litera ... duch« (13): KromRozm II n3v; Iż my ieſteſmy ſludzy Teſtámentu nowego/ nie litery/ ále Duchá. KrowObr 144, 144 [2 r.]; RejPosRozpr c; CzechRozm 94v; NiemObr 83; ták ábyſmy ſłużyli w nowośći duchá/ á nie w ſtárośći piſmá (marg) litery. (‒) WujNT Rom 7/6; bo literá zábiia: á duch ożywia. WujNT 2.Cor 3/6, s. 628 marg, 629 [2 r.], Zzzzz4.
»tcionka albo litera« (1): iż tćyonká álbo literá zábiya KromRozm II n3v.
W połączeniu z nazwą litery [litera + nazwa (20), nazwa + litera (3)] (23): Litera salutaris. Litera A. przes którą ſędźiowie wolno puſzczáli oskárżonego. Mącz 195d; pod literą B. naydźieſz ból głowny SienLek S[ss], 196; gdzie ſtoi p literá znácży lud pieſzy/ zbroyne gdzie ipſylion literá BielSpr 18v, 33v; BudNT przedm a6v; MWilkHist ktv [2 r.]; Lecz kędy nie tylko Graeckie Krolewſkie/ ále y Láćińſkie [...] ábo Syryiſkie/ co więcey/ ábo mniey/ ábo ináczey máią/ to nie tylko literą G. ále y tymi literámi/ L. ábo NL. K. y S. wſzędy náznáczono. WujNT przedm 16, przedm 13, 14, 15, 16 [3 r.], 20 (12); SarnStat *6 [2 r.].
W połączeniu z określeniem rzeczy oznaczanej [w tym: ai (14), G sb (2)] (16): Litterá Niedzielna/ do prędkiego ráchunku dopomoże dobremu goſpodarzowi LatHar [+12]v, [++], [++]v, [++2], [++2]v, [++3] (14); Litery Rozdziałow. Concordántie. Litery máłe Concordánciy. WujNT przedm 25 marg.
W połączeniu z przymiotnikiem określającym alfabet (1): tedy ieden chorąży Tatarſki noſzącz wielką chorągiew na kthorey wymalowana była graeczka litera chi, thim znamieniem x [...] pocżął oną głową moczno trząſć MiechGlab 11.
litera czego (2): Ták literá nowego teſtámentu nie dobrze rozumiána/ ani Duchem Chriſtuſowym [...] wykłádána/ zábija haeretyki WujNT 629, 629.
W przeciwstawieniach: »litera ... duch (10), (zmysł) duchowny (2), rzecz, sens« (14): KrowObr 204; Leop Rom 2/29; WujJud B5v, 78v; CzechRozm 98v, 105, 135, 142v, 178; iż też piſmá ś. ták tylko po zwierzchownie cżytáli y wykłádáli: ná literę ſię oglądáiąc/ á ducha w niey nie vpátruiąc CzechEp 210; GórnRozm I4; WujNT Rom 2/29, 2.Cor 3/6, s. 838.
»litery się trzymać« (4): litery ſie trzymáią nędznicy/ niechcąc zmyſłu duchownego przypuśćić CzechRozm 135; WujNT 22 [2 r.], 23.
»wedle litery wykładać« (3): Bo gdzieby to kto wedle litery chćiał o gorze Siońſkiey wykłádáć: tedyby ták rozumieć muśiał/ że nigdziey chwalcy Bożych prawdziwych nie miáło być/ iedno ná gorze oney. CzechRozm 114, 115 [2 r.].
»litera prawna« (1): w ludźiách/ ktorym literá práwna/ nie ſens do wykrętow ſłuży GórnRozm I4.
»słowo ani litera« (1): Nie pátrzę ia ták wiele ná ſlowá/ áni ná literę/ iáko wy pátrzyćie/ ále pátrzę ná rzetz KrowObr 204.
~ W przeciwstawieniu: »wedle litery ... wedle wyrozumienia duchownego« (1): Ktore kxięgi wedle gołey litery [...] ſą o krolu Sálomonie/ y corce krolá Egyptſkiego: ále wedle wyrozumienia duchownego/ o złącżeniu duſſe ſwiętey y o ſpoieniu Chryſtá Páná z kośćiołem Krześćiáńſkim. Leop HHh4.
»cielesny (a. cieleśnie), (i) wedle litery« (2): CzechRozm 115; Nád to/ ieſli ćieleſne y wedle litery máią być te plagi [...] czyli duchowne: to ieſzcze trudniey rozſądzić. WujNT 838. ~
Synonimy: 1. buksztab, tcionka.
KW