[zaloguj się]
[pdf]

LUBSZCZEK (12) sb m

e jasne.

Fleksja
sg
N lubszczek
G lubszczku

sg N lubszczek (11). ◊ G lubszczku (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

bot. Levisticum officinale Koch. (Rost); lubczyk, bylina z rodziny baldaszkowatych (Umbelliferae); ligusticum Mymer1, FalZioł, SienLek; levisticus FalZioł; levisticum SienLek; smyrnium Calep (12): Mymer1 18; A [wdówki] niech ſie chronią thych zioł pożywać/ iako skocżku/ naſięzrzału/ dziewięſiłu/ trzem dały/ lubſzcżku/ żywokoſtu/ pępkowego zielą [!]/ przymiotu/ przewrotniku LudWieś B3v; LVbſzcżek ieſt ciepły y ſuchy w wtorym ſłopniu/ naſienie s korzeniem godzą ſie w lekarſtwo/ ale ſie liſcie niegodzi FalZioł I 74c, [+3] [2 r.], I 74c [2 r.], 75b; Ty też źiołá kámień wypądzáią/ gdy s nich kto pije/ złotogłow/ mieczykowe korzenie/ opich/ pietruſzká/ Iáłowiec/ bobek/ y bukwicá/ ſáwiná/ lubſzczek SienLek 106, 215, Xxx2v; Smyrnium ‒ Lubſzczek. Calep 986b.
[Zestawienia: »lubszczek swojski« = hipposelinum, laser, laserpitium, levisticum vulgare Cn: Lubſzcżek ſwoyski. Leuiſticus, Heymiſz Lybſtkel SienHerb 91a.

»włoski lubszczek« = panax Cn: Włoski Luſzcżek [!]. Luguſticum, Welſchen Liebſtckel SienHerb 91b.]

Cf LUBCZEK, LUBCZYK, [LUBIESZCZ], [LUBIESZCZEK], LUBIESZCZYK, [LUBISZCZEK], LUBSZCZYK

KCh