[zaloguj się]
[pdf]

LUNATYK (14) sb m

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg pl
N lunatyk lunatykowie
A lunatyka lunatyki
I lunatyki(e)m, lunatykięm
L lunatykach

sg N lunatyk (6). ◊ A lunatyka (1). ◊ I lunatyki(e)m (2), lunatykięm (1) MurzNT. ◊ pl N lunatykowie (1). ◊ A lunatyki (2). ◊ L lunatykach (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Człowiek cierpiący na lunatyzm; w cytatach ewangelicznych może oznaczać cierpiącego na epilepsję; lunaticus Murm, Mącz, Calep, Cn [lunaticus – lunatyk albo miesiącnik Murm 75; – miesięcznik Mymer1 39; lunaticus morbus, lunatyk, miesiącznik, qui sic patitur BartBydg; lunaticus – lunatyk, księżyczną niemoc mający Mącz 199c; lunatici – lunatyk, ten ktory na nowie szaleje Calep] (14): Lunaticus. Lunátik álbo myeſyącnyk. Murm 75; Panie zmiłui śię nad ſynęm moięm/ Abowięmći lunatikięm ieſt i miſernie śię znim dźieie MurzNT Matth 17/14, k. 83V marg; BibRadz Matth 17/15[14]; Mącz 1 99c; Y wodzili do niego wſzytki chore/ rozmáitemi niemocámi y boleśćiámi zięte/ y opętáne/ y lunátyki/ y páráliżowáte/ y ylecżał ie. BudNT Matth 4/24, Matth 17/15[14]; Calep 618a; Lunátykowie ſą co káduk miewáią. WujNT 15 marg, Matth 4/24, s. 69, Matth 17/15[14], s. 228, Zzzzz4.

Synonim: miesiącznik.

KCh