« Poprzednie hasło: RANNIK | Następne hasło: 2. RANNY » |
1. RANNY (152) ai
a jasne (w tym 4 r. błędne znakowanie).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | ranny | f | N | rannå | n | N | ranné |
G | rannégo | G | rann(e)j | G | rann(e)go | |||
D | rannému | D | D | |||||
A | rann(e)go, ranny | A | ranną | A | ||||
I | rannym, rann(e)m | I | ranną | I | ||||
L | rannym | L | L | rannym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | ranni |
subst | rann(e) | |
G | rannych | |
D | rannym | |
A | m pers | rann(e), rannych |
subst | ranné | |
I | m | rann(e)mi |
L | rannych | |
inne formy | ||
pl G a. A m pers - rannych |
sg m N ranny (33). ◊ G rannégo (8); -égo (5), -(e)go (3). ◊ D rannému (13); -ému (5), -(e)mu (8). ◊ A rann(e)go (9), ranny (1). ◊ I rannym (2) RejPos, GrabowSet, rann(e)m (1) GórnRozm. ◊ L rannym (3). ◊ f N rannå (2). ◊ G rann(e)j (1). ◊ A ranną (2). ◊ I ranną (1). ◊ n N ranné (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G rann(e)go (2). ◊ A rann(e) (1). ◊ L rannym (1). ◊ pl N m pers ranni (9). subst rann(e) (1). ◊ G rannych (34). ◊ D rannym (6). ◊ A m pers rann(e) (11), rannych (4). subst ranné (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G a. A m pers rannych (1). ◊ I m rann(e)mi (1). ◊ L rannych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
W połączeniu szeregowym (1): kto zábity/ kto ránny/ kto zdrowy/ wſzytcy y z batą przyſzli w nieprzyiacielſkie ręce. GórnDworz Y7v.
»zabity (a. pobity, a. zbity), (i, a, albo) ranny« = vulneratus et prostratus Vulg; vulneratus vel occisus JanStat [szyk 4:2] (6): BierRozm 11; Leop 2.Mach 4/42; BielKron 248v, 447; StryjKron 315; niech będźie karan chłop wedle ſtárych Státutów/ któré ſą vczynioné o ránnym álbo zábitym Szláchćicu. SarnStat 619.
W połączeniu szeregowym (1): Tu obácż káżdy nędzniku godność ſwoię/ iż leżyſz nápoły martwy/ ránny/ á odárty przy drodze/ iż ſie mu [Jezusowi] iuż w niwecż przygodzić nie możeſz RejPos 210v.
ranny czym (1): vſtáwiamy: áby ránny krwáwémi álbo śinémi ránámi zá świéżá rány ſwé/ iáko rychło będźie mógł vrzędowi Stárośćiému [...] pokazał SarnStat 616.
ranny czyj [= przynależny komu; w tym: pron poss (3), G sb (1)] (4): przebithy pádnieſz miedzy ránnemi ludu Iſráelſkiego/ á więcey nie odetchnieſz/ á zgłádzon snimi będzieſz. Leop Iudith 6/4; Bacżąc tho Waśił Iwánowic wielki kſiądz Moſkiewſki/ iż ſie mu nie wedle myśłi [!] wodziło/ zwłaſzcżá kiedy widzyał ſwoie ránne y wśy ſpuſtoſzone/ poſłał do krolá o przymierze do kilká dni BielKron 406, 256; KmitaSpit B3.
W połączeniach szeregowych (3): day to pić rannym/ ſthłucżonym, z wyſoka vpadłym/ vbitim ſuchemi ranami/ albo wſzitkim ktorzyby takowemi vrazy byli obciążeni FalZioł I 113d; Zadney bez máłá ſchadzki ludzkiey niemáſz/ gdźieby kilku ránnych/ ochromionych/ zbitych/ y niezlicżonemi krzywdámi ſtrapionych nie vyrzał. ModrzBaz 64; ReszHoz 117.
W przeciwstawieniach: »ranny ... zabit(y) (a. ubity, a. zbity) (4), umarły (2)« (6): Pothym przykazał rycerzom/ áby znoſili ciáłá vmárłych y pochowáli w grobiech/ rannym áby dawáli lekárſtwá. HistAl F6, D8; Z náſzych wſzytkich piſzą około cżterzech ſet zábitych być ále ránnych więcey. BielKron 412, 58; Náſzych proſtych zołnierzow tylko ſto zoſtáło Vbitych/ Sláchćic ieden/ lecz ránnych niemáło. StryjKron 642, 308.
»ranne (a. rannych) opatrzyć (a. opatrować)« (4): BielKron 313v; ReszHoz 117; Ránnych z wielką pilnośćią záraz opátrzono KmitaSpit B3; Oni też ránne ſwoie pilnie opátrzyły KmitaSpit B3.
»ranny i niemocny« (1): Trzeciego áż dniá obozu dobyli/ [...] ránnych y niemocnych okrutnie pomordowáli. StryjKron 607.
»ranny i ochromiony« (1): [ustawa] o ránnych y o ochromionych [de vulneratis, aut mutilatis JanStat 607]. SarnStat 604. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»tak ranny, jako i stłuczony« (1): Ieſt drugi napóy ták ránnym/ iáko y ſtłuczonym vżyteczny: [...] SienLek 148. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»trup i ranny« (1): bili ſię od poránku áż do południá/ ták iż trupow y ránnych pełne owy polá rowne zá Wilią z obudwu ſtron leżáły StryjKron 487.
»ranny abo ubity [= pobity]« (1): yſz yeſlibi [...] Chodzączego sposwy, vbyl abo ranyl, thedi themv rannemv abo vbithemv, ma za rany y za schkodi placzicz. MetrKor 40/22.
»zabity, ranny« (3): BielKron 227, 454; ktho mu ſie nawinął w oney zgrái/ ſiekł/ rąbał/ kłoł/ iż zábitych/ ránnych/ bárzo wiele było GórnDworz O7v. [Ponadto w przeciwstawieniach 2 r.]
W porównaniu (1): Káżdy cżłowiek iáko ránny leży/ przi drodze w grzechu ſwoim. RejPos 210 marg.
ranny czyj [= pod czyją opieką] (2): RejPos 327v cf Zwrot, RejPos 327v cf Szereg.
W połączeniach szeregowych (2): ArtKanc H13v; (nagł) Veni Sancte Spiritus. (–) DVchu święty/ [...] Przydź Oycże śierot twoich/ [...] Ocżyść co ieſt plugáwego/ Pokroṕ co ieſt ſuchego/ Vzdroẃ co ieſt ránnego. LatHar 367 [podobnie ArtKanc].
W porównaniu (1): Tu humiliaſti ſicut vulneratum ſuperbum: [...] Tys vniżył pyſznego iako rannego/ (koment) Pyſznego czuſz Lucipera (–) WróbŻołt 88/11.
W porównaniu (1): Gdy wiárá Kátholicka y duchowny ſtan náruſzony ieſt/ iáko ránne ſerce prędką śmierć Rzeczypoſp: przywodźi. SkarKazSej 689a.
ZCh