[zaloguj się]
[pdf]

LWIĘ (19) sb n

Fleksja
sg pl
N lwię lwięta
G lwięcia lwiąt, lwięci(o)w
D lwięciu
I lwięci(e)m
L lwięciu

sg N lwię (3). ◊ G lwięcia (2). ◊ D lwięciu (1). ◊ I lwięci(e)m (2). ◊ L lwięciu (1). ◊ pl N lwięta (7). ◊ G lwiąt (2), lwięci(o)w (1); lwiąt Leop; lwiąt: lwięciow BudBi (1 : 1).

Sł stp notuje, Cn s.v. lwiątko, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia
Młode lwa; seymnus Calep, Cn; catulus leonis Vulg, PolAnt, Cn (19): A lwicę iáko niepłodną/ Pokłádáłá [liszka] zá niezgodną: Rzekąc nierowno zemną chodziſz/ Po iednemu lwięćiu rodźiſż. BierEz K4v; GlabGad B4v; Leop Iob 38/39; Thedy ſzedł Sámſon z oycem ſwym y z mátką ſwą do Támnathy/ á gdy przychodźili ku winnicom/ oto lwię zábieżáło mu rycząc. BibRadz Iudic 14/5, Ps 33/11; Calep 959a.

W przeciwstawieniu: »cielę ... lwię« (2): A będzie mieſzkał wilk z báránem/ á lampart będźie leżał z koźlęćiem/ ćielę ze lwięćiem BibRadz Ez 11/6 [przekład tego samego tekstu] CzechRozm 113v.

W porównaniach (3): Pochwyćili mię iako lew gotowy na łup a iako lwięta [sicut catulus leonis] w taiemney ſie iaskini taiące. WróbŻołt 16/12; BibRadz Ps 16/12; BudBib Ps 16/12.

Fraza: »lwięta ryczą, ryczące« = rugient leunculi PolAnt [szyk 2 : 1] (2 : 1): Będą przechodzić y lwięta ricżące [catuli leonum rugientes] aby łup vchwyciły aby ſobie od boga pokarmu nabywały WróbŻołt 103/21; BudBib Ier 2/15; Lwiętá ryczą pokármu żądáiąc od ćiebie KochPs 156.
Szereg: »lew i lwię« (1): Tákże ono y ſam Iákob Pátryarcha w Proroctwie ſwym zowie ſyná ſwego Iudę lwem/ y lwięćiem [catulus leonis Vulg Gen 49/9] CzechRozm 114v.
W przen (3): Boże zetrzy zęby ich w vśćiech ich/ trzony lwiąt polam Iehowo. BudBib Ps 57/6[7], Ez 38/12[13], Zach 11/3.
a. Wyobrażenie lwięcia (1): Bo oblicże cżłowiecże ku pálmie (było) z tąd/ á oblicże lwięćia [facies catuli] ku (drugiey) pálmie z onąd/ (ták) było we wſzytkim domu w około w około. BudBib Ez 41/19.

Cf LEWEK, LWIĄTKO, [LWIC], LWICZEK, [LWICZĘ], LWIK

JW