[zaloguj się]
[pdf]

ŁAKOTNY (4) ai

a oraz o jasne.

Fleksja
sg
fNłakotnå
pl
N subst łakotn(e)
G łakotnych

sg f N łakotnå (1). ◊ pl N subst łakotn(e) (2). ◊ G łakotnych (1).

Sł stp notuje, Cn: łakotne ziele, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Znaczenia
1. Smakowity; dulcis, libidonosus Mącz (3): Pistor dulcidarius, Lákotnych rzeczy piekarz/ kołacznik. Mącz 300c.
Wyrażenie: »łakotna potrawa« (2): Pulpamentum, Lákoć/ łákotna potráwá/ á zwłaſzczá zdrápánego/ álbo z vtłuconego mięſá/ yákoby káſzá vczyniona. Mącz 331a, 192a.
2. Przen: O smakoszu (1):
Wyrażenie: »łakotne usta« (1): Eruditum palatum Vſtá vmieyące dobrze koſztowáć/ znáyące ſie ná ſmákách/ łákotne vſtá. Mącz 359d.

Cf ŁAKOTLIWY

JZ