[zaloguj się]
[pdf]

1. ŁAPKA (2) sb f

Oba a jasne.

Fleksja
sg du
N łapka
A łapce

sg N łapka (1). ◊ du A (cum nm) łapce (1) CzahTr K4.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Dem. od „łapa” (2): Moy pry cnotliwy koćie/ wſpomniy ná przodki ſwe/ ktorzy tácy bywáli/ iż gdy ieich Pan Bog opátrzył żywnośćią/ tedy iey nie vżywáli/ áż pierwey podniowſzy ocży ſwe ku gorze y dwie łápce/ dźiękowáli mu zá opátrzenie żywnośći CzahTr K4.
a. anatom. Koncha uszna (1): Auricula Miękſzą łapka v vcha. Calep 117a.

LW