Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ŁASICZNY

Następne hasło: ŁASIĆ SIĘ »

ŁASICZY (2) ai

a jasne.

Fleksja

sg
m	G	łasicz(e)go	f	G
m	I		f	I	łasiczą

sg m G łasicz(e)go (1). ◊ f I łasiczą (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „łasica” (2)

Przymiotnik od „łasica” (2): Plinius piſze. gdy mozgu Laſicżego w twarog przymieſza/ tedi onego ſyra myſzi nigdi nie tykaią FalZioł IV 14d; ZLé kroſty léczy popioł z łáśiczki vpalony/ á krwią łáśiczą rozmącony SienLek 129v.

Cf [ŁASICZCZYN], ŁASICZKOWY, ŁASICZNY