[zaloguj się]
[pdf]

ŁASKAWANIE (1) sb n

Fleksja

A pl łaskawaniå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Częste powtarzanie przy zwracaniu się do kogoś tytułu „łaskawy”; mówienie w sposób uniżony:
Szereg: »łaskawania i miłościwania«: Dźiśieyſzych cżáſow/ żeſmy y rzecży y rozſądku o rzecżách niemáło potráćili/ przeto nikcżemniuchnie łáſkáwánia y miłośćiwánia łápamy [ineptulas quasque venerabilitates et honorabilitates captamus] biorąc to ſobie zá krzywdę/ ieſliby kto z proſtá do nas mowił ModrzBaz 59v.

LW