[zaloguj się]
[pdf]

ŁATANINA (5) sb f

Pierwsze a pochylone, drugie jasne (w tym w drugim 1 r. błędne znakowanie); końcowe a prawdopodobnie jasne (tak w -ina).

Fleksja
sg
N łåtanina
A łåtaninę
I łåtaniną

sg N łåtanina (1). ◊ A łåtaninę (2). ◊ I łåtaniną (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Derka pozszywana z kawałków (1): Céntó – Wory natkąne y na murze zawieſzone dlą obrony, łątanina. Calep 180a.
2. Przen: O tekście: kompilacja (4): iednák wy tego co od nich [papieży] świętobliwie ku więtſzey vcżćiwośći ieſt vſtáwiono/ wedle mocy y władzy im od Bogá dáney/ łatániną zwáć nie máćie. WujJud 235v, 235; przećiw tey ták iáſney práwdźie przywodzą łatáninę/ ktorą názwáli Canon Miſſae WujJudConf 235.
Szereg: »łatanina i mieszanina« (1): [o poglądach zwolennikow Berengaryjusa] niewiem co zá łataninę y mieſzáninę cżynićie/ niechcąc áni Luteranow áni Sákrámntarzow rozgniewáć. WujJud 171.

LW