[zaloguj się]
[pdf]

ŁOJOWY (7) ai

Oba o jasne (tak też Cn).

Fleksja
sg
mNłojowy fNłojowå nN
G G Głojow(e)go
pl
A subst łojow(e)
L łojowych

sg m N łojowy (1). ◊ f N łojowå (2); -å (1), -(a) (1). ◊ n G łojow(e)go (1). ◊ pl A subst łojow(e) (2). ◊ L łojowych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Przymiotnik od „łoj”: z łoju wykonany; sebatius Mącz, Cn; sebaceus Cn (6): Sevatius vel Sebatius, sive sepatius, Loyowy. Mącz 390b.
Wyrażenie: »łojowa świeca« = candelas Cn (1): Sebatia candela, Loyowa ſwiécá. Mącz 390b; Candelas sebare, Loyowe ſwiece czinić. Mącz 390b; Calep 976a.
W przen (1):
Wyrażenie: »łojowe słońce« = światło świec (1): kiedy dobra páni czegoś ták wiele na twarz nákłádzie/ iż ſie zda iákoby byłá w máſzkárze [...] iáko drewno ſthoi/ á cżeka łoiowego ſłońcżá/ iáko Moſkwá cżáſu ná przedánie ſoboli. GórnDworz G2.
a. bibl. O starotestamentowej ofierze (1): Lopátkę podnoſzenia y moſtek obrácánia/ ná ogniſtych łoiowych ofiarách [super oblationes adipum] wnoſić będą BudBib Lev 10/15.
2. Zestawienie w funkcji n-loc.: »Gora Łojowa« (1): Gora Loiowa Vglow Czla iakie wiellice tam ſtad lupieſtwa beli PaprUp 4v.

Cf [ŁOJNY], ŁOJOWATY

DJ