[zaloguj się]
[pdf]

ŁONKO (8) sb n

Oba o jasne.

Fleksja
sg
G łonka
D łonku
A łonko
L łonku

sg G łonka (4). ◊ D łonku (1). ◊ A łonko (1). ◊ L łonku (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Dem. od „łono”:
1. Dolna część brzucha; także narządy rodne (6): Nad to y około iaiek/ albo po łonku trzeba niekiedy głaſkać/ aby tym łaczniey wodę puſzcżało, y przedymaiącz miedzy nimi, żeby nie zaprzały. FalZioł V 35; Wezmi naſienia Ameos (z apteki) ſtarłſzy ie na proch: zmieſzay z iaiecżnym/ białkiem/ á przyłoż tego na dymionka y na łonko. FalZioł V 41v, V 37v [2 r.], 41v, 44.
2. Miejsce na kolanach osoby siedzącej; objęcia (2): Zdrow bądz zbawienijé wſſytkich/ dziecię náſlicżnieyſſe/ [...] iuż ku twé matki lonku dlá ciebie przyſtępuię. OpecŻyw 18.
W przen (1):
Zwrot: »na łonku odpoczywać« (1): Ciebie żądám ij pragnę nieracżyż iuż mieſſkatz/ na lonku mego ſertza racżyż odpocżywatz. OpecŻyw 18v.

HJ