[zaloguj się]
[pdf]

ŁOŻECZKO (5) sb n

Pierwsze o pochylone, e oraz końcowe o jasne.

Fleksja
sg
N łóżeczko
L łożeczku

sg N łóżeczko (2). ◊ L łożeczku (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Dem. od „łoże” miejsce lub urządzenie do spania i leżenia; lecticula Mącz (5): á potym ná ſwym przyrodzonym inochodnicżku/ ktory ná nogách pan/ ná białym á nadobnym łożecżku ſie przeieździć/ s cżeladką ſobie pomowić/ pożártowáć/ pokrothofilić. RejZwierc 164; lecticula Łóżeczko/ kolebeczká. Mącz 186d; (marg) Pociechy stárego. (–) Ano ſobie ſiedziſz w nadobnym domku kthoryś ſobie zbudował wedle myſli ſwoiey/ áno łożecżko nadobnie vſłáne ſtoi dla odpocżynienia twego RejZwierc 172v.
Zwrot: »położyć (a. ukłaść) się na łożeczku« (2): A potym ſie położiſz roſkoſznie ná onym łożecżku ſwoim/ ná kthorym ſobie odpocżywáć będzieſz RejZwierc 162, 172v.

W charakterystycznych połączeniach: łożeczko nadobnie usłane, rozkoszne.

Synonim: kolebeczka.

Cf ŁOŻNICZKA, ŁOŻYCZKO

DJ