[zaloguj się]

[NABROGOWAĆ vb pf

Fleksja

inf nabrogować.

stp, Cn, Linde brak.

Zgromadzić wiele w sterty, brogi:
Szereg: »nabrogować albo w brogi nazgromadzać«: To ſłowo łáćinſkie coaceruare/ przyznaćie tho/ iż idźie od imienia aceruus tho ieſt brog: thák iż coáceruare właśniey ſie wyłożyć nie może/ iedno nábrogowáć/ álbo w brogi názgromádzáć. H. PowodKaz L4.]

MK