[zaloguj się]
[pdf]

[RECYDYWA sb f

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
N recydywa
A recydywę

sg N recydywa. ◊ A recydywę.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Nawrót choroby; recidivus morbus, reversio febrium, nova temptatio morbi Cn [febres recidivae dicuntur, in quos secundo recidimus Calep]: niechay iedno obnidźie sie we wszytkim przystoynie, [...] á záwżdy potym pobożnie, á bez obżárstwá y nierządu żywie, y recidiuá nie przyydźie OczkoPrzymiot 85, 85; Azaſz lekárſtwo Lekarz mocne cżyni dla tego y dáie tobie/ ábyś thy iuż od choroby będącz vzdrowiony/ miał záſię ná recydywę zárabiać/ ázaſz nie dla tego/ ábyś będąc zdrowſzy iuż ſtrzegł ſie przycżyny choroby ábyś nie vmárł GilPos 140v.
Przen: Ponowne popełnienie tego samego występku, grzechu [recidiva Łac śr]: Pogniły blizny moie. [Ps 37/6]) Stąd widzimy/ iż trudnieyſze ieſt vzdrowienie grzech powtarzáiącego. (marg) Recidiwá gorſza. (–) WujPs 72.
Zwrot: »wpaść w recydywę«: jako też za pirwszym Gołkowskiego występkiem chciał beł lżej sobie począć, teraz, iż znowu wpadł w recydywę, już się mu nie godzi, jedno animadvertere PiotrDzien 330.]

PP