![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (NADLICZYĆ) | Następne hasło: NADŁAZIĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NADLUDZKI (2) ai
a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | A | nadludzki | f | A | |
| I | I | nadłudzką | |||
sg m A nadludzki (1). ◊ f I nadłudzką (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Przewyższający to, co ludziom właściwe; niezwykły, nadzwyczajny (2):
Wyrażenia: »opatrzność nadludzka« (1): Wſzytko [...] záwiſło ná ſpráwie Wáſzey K. M. ktorego iáko Bog dźiwną opátrznośćią ſwą/ nád ludżką/ ná to Kroleſtwo powołał PowodPr 2.
»nadludzki rozum« (1): Iam teſz ták mowił y bluznił/ ále moc tego vkrzyżowánego Boſką/ y nad ludzki rozum widzę. SkarŻyw 126.
KCh