![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NADRASTAJĄCY | Następne hasło: NADRAŹNIĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NADRAŹNIĆ (1) vb pf
Fleksja
inf nadråźnić.
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Trochę podrażnić, zrobić krzywdę; w przen [czego]: Iako iną śirotkę ták cnotę dłaźimy. Bo ſie nam więc zda lepyey by nádraźnić cnoty/ Gdzye wzyąć tu wziąć chociay źle/ niech ſie pſtrzą forboty. RejWiz 101v.
Formacje współrdzenne cf DRAŹNIĆ.
LW