[zaloguj się]

NADRĄBIĆ (1) vb pf

Fleksja

part praet act nadrąbiwszy.

stp brak, Cn s.v. nachudł, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Ułożyć na wierzchu drzewo na zrąb, tj. łączone nacięciami [czego czym]: Nádrąbiwſzy drzewem ónego Vpuſtu/ zábiy palmi gęſto przez chróſt ónę śćiánę Strum M4.

Formacje współrdzenne cf RĄBAĆ.

LW