« Poprzednie hasło: [NADRĄBAĆ] | Następne hasło: NADRĘCZYĆ SIĘ » |
NADRĄBIĆ (1) vb pf
Fleksja
part praet act nadrąbiwszy.
Sł stp brak, Cn s.v. nachudł, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.
Ułożyć na wierzchu drzewo na zrąb, tj. łączone nacięciami [czego czym]: Nádrąbiwſzy drzewem ónego Vpuſtu/ zábiy palmi gęſto przez chróſt ónę śćiánę Strum M4.
Formacje współrdzenne cf RĄBAĆ.
LW