[zaloguj się]
[pdf]

NADSTAWIAĆ SIĘ (3) vb impf

Zawsze sie.

Pierwsze dwa a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 nadstawiå sie nadstawiają się

praes 3 sg nadstawiå sie (1). ◊ 3 pl nadstawiają się (1). ◊ part praes act nadstawiając się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) ‒ XVIII w. s.v. nadstawiać.

1. Wynosić się, dodawać sobie znaczenia (2): dufáli w ſobie y w godnoſciach ſwoich/ [...] nádſtáwiáiąc ſie w mnimániu ſwiátá tego/ y w onych hárdych myſlach ſwoich RejPos 224.

nadstawiać się czym (1): Bo czi drobni ten kſtalt maią Poſtawą ſie nadſtawiaią RejRozm 392.

2. W funkcji strony biernej: być uzupełnionym: tu w przen [czym] (1): owá kſięgá pod łáwą lega/ która ſie ſłowy/ á nie rzecżą nádſtáwia. GórnDworz G8v.

Formacje współrdzenne cf STAWIAĆ.

LW