« Poprzednie hasło: NADSTAWNY | Następne hasło: [NADSTAWOWANIE] » |
NADSTAWOWAĆ (4) vb impf
Wszystkie samogłoski jasne.
Fleksja
inf | nadstawować | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
2 | nadstawujesz | ||
3 | nadstawuje |
inf nadstawować (1). ◊ praes 2 sg nadstawujesz (1). ◊ 3 sg nadstawuje (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- 1. Nadstawiać, wystawiać; w przen (1)
- 2. Uzupełniać, sztukować; w przen (3)
1. Nadstawiać, wystawiać; w przen [czego] (1):
Zwrot: »gęby nadstawować« = może: uśmiechać się lub być wyniosłym (1): A mnie więc/ który k ſtołu nie vmiém błáznowáć/ Ani wydąwſzy co raz gęby nád ſtáwowáć: Potrzebá kłoſy zbiéráć KochMarsz 154.
2. Uzupełniać, sztukować; w przen [czego] (3): Ale gdy ſie kto cnotą/ pięknie záfárbuie/ Ten vrody y kſtałtow/ pięknie nádſtáwuie. RejZwierz 66v.
[nadstawować czego [= czym]: Więc nas do tego gwałtem myślą nakierować, w czym prawdy nie dostawa, mocy nadstawować Apolog 56.]
nadstawować czym (2): A kogo też żywego/ na ſwiecie fraſuie Wielką mu potym tego/ łaską nadſtawuie RejJóz B4, N8.
Formacje współrdzenne cf STAWIAĆ.
LW